Düş vadisine varmak

 Düşmeye gör dedi karakedi

kızgın damdan al aşağı

ver yukarı

dal taşak

düşmeye gör

aşk şarabıyla şerbetlenmiş lal fıçıya

tepe taklak

kel alaka

kocca şişeyi kafaya diker gibi

yırtık dona yama biçer gibi

tumansız

dumansız serden geçer gibi

geçmeye gör

deli dumrulun asma köprüsünden

sırattan geçer gibi

şeytana madik atıp

rabbini seçer gibi

altı okka daşşaktan düşer gibi

döl yatağına göçer gibi

cennetin içine sıçar gibi

cehennemden od çalıp kaçar gibi

düştü bir belalı kedinin deryasına

ihtiyar bir taka gibi

halatsız demirledi

uzunca martlayıp

avazladı

“Aşıka bağdat sorulmaz , ufukları aşar gider”

Ayaz tutmuş sesi kristalleşerek

yayıldı şahı merdan sokağına

ekmekarası tükürüklü köfteye razıydı

rıza

şeker lokum sarı burmaya fitti

fitil

yumruk mezesine talime eşitti

çeşit

hele bi kadeh rakılansa

arınacaktı derdi kebirinden

dibi gözükecekti kibirinden

mahalleye ossuruktan sadaka dağıtırdı dübüründen..

açlık bu ya

sefillik o ya

düşleri bile donuyordu

ayaz tutmuş gecelerde

uykuları bile asılıyordu

pervazsız pencerelerde

ayakları bile kasılıyordu

merdivensiz tepelerde

geriye geriye doğru

ilerliyordu...

Heyt siz beni gençken görecektiniz

demeğe getirdi

deyemedi

demedi

deme

dem

dem

de

sesi dondu

nutku tutuldu

yutkundu

yuttu

düşlerini

düşlerin

düşleri

düşler

düşle

düş

düş breh sevda şokuna

karışsın aklın bokuna

deli devran dolaş

ite köpeğe dalaş

yapma telaş

tele al kendini

topla iskandilini

açıl korkma

bu deniz yutmaz seni

sal salın

kollarında dalgaların

poyraza tufana inad

yunus’a tutun

hayyam’a kelam

bektaş’a semah

pir’e ya hu!

de

ve

yürü üstünde acılı suların

ulaş keşfedilmemiş koylara

kokla yosun tutmuş incileri

dokun mercan kayalıklara

süngerleş

sağalt ağulu düşleri

gecelerin koynuna gir

karanlıklar ışıldasın

kıskansın gözlerin

adaklanmış benleri

kurusun dudakları

damağında dili solsun

damarlansın yanakları

nefesi kesilsin

gerilsin yay gibi

fırlatsın oku menziline

vursun seni

kaçma

aç göğsünü

sevdalı umutlara

aç yüreğini

kanayan dalgalara

alsın seni götürsün

volkanik adalara

çoğaltsın

çoğalt

çoğal

doğal ahangine bırak

ritmine uydur ayak

sal kendini dipsiz kuyulara

düş vadisine varmaksa maksat

çölleşmişliğe vurmaksa set

can suyu dökmekse yarım asırlık kuru çınara

damla damla damıtılmaksa özünü

köklerine ulaşarak...

Volkan Kemal

Bu öyküsel düttürü, düşleri iğdiş edilmişliğe karşı direnenlere adaklanmıştır.

Arayışlarını buluşlarla renklendirenlere merhaba !